ولف واستل نقاش و مجسمه ساز آلمانی بود. او را یکی از اولین هنرمندانی می دانند که پذیرای هنرهای ویدئویی و چیدمان شد و از پیشگامان برنامه های هپنینگ آرت و جریان فولکس بود. تکنیک هایی مانند تاری و دکولاژ از ویژگی های کار او است؛ به همین ترتیب جاسازی اشیا در بتن و استفاده از دستگاه های تلویزیون در کارهای او مشاهده می شود.
ولف واستل از موضوعات روزمره و وقایع جاری در آثار خود استفاده می کند. او از سال 1958 مجموعه های تلویزیونی را با کارهای خود ادغام کرد. تصاویر، مجموعه ها، چیدمان ها و مجسمه های واستل اغلب با مجموعه های تلویزیونی طراحی می شدند. او به عنوان اولین هنرمندی در نظر گرفته می شود که یک تلویزیون را در یک اثر هنری ادغام کرده است.
واستل هجی کولاژ را به Dé-Coll / age تغییر داد و این اصطلاح را در پوسترهایی که با تکنیک پارگی و هپنینگ طراحی می کرد، به کار برد. از نظر ولف واستل ، دکولاژ به عنوان یک اصل در طراحی و یک مفهوم جامع در هنر بود.
