اولافور الیاسون ‎؛ هنرمند دانمارکی-ایسلندی است که برای هنرچیدمان و خلق مجسمه‌های بزرگ خود شناخته شده‌است. او در چیدمان‌ها و مجسمه‌های هنری خود با به کارگیری عناصری چون نور، آب و دمای هوا بینندگانش را نسبت به پروژه‌های خود آگاهتر می‌سازد.

آنجلا بولک اغلب با صدا و چیدمان کار می کند. او در هنر خود با مرزهای ریاضیات و زیبایی شناسی به خوبی بازی می کند. آنجلا علاقه خاصی به دستورالعمل ها و قوانین، به ویژه در زمینه فناوری دارد.

فیلیپ پارنو (متولد 1964 الجزایر) در پاریس زندگی و کار می کند. کارهای او شامل رسانه های مختلفی مانند فیلم، چیدمان، اجرا، نقاشی و متن است. پارنو بر گسترش ایده های زمان و طول زمان از طریق آثار هنری و برداشت های متمایز از یک نمایشگاه به عنوان یک رسانه تمرکز دارد. او آثارش را به صورت یک پروژه و نه یک شی ثابت خلق و رویکردهای منحصر به فرد در روایت را بررسی و بازنمایی می کند.

جوزف بویس هنرمند، معلم و نظریه پرداز هنری آلمانی بود که اثر هنری را به عنوان یک “مجسمه اجتماعی” که همه در آن مشارکت دارند در نظر می گرفت و معتقد بود که هدف هنر “تاثیر گذاشتن بر آدم ها و فعال کردن روابط حس های بینایی و شنوایی و تبدیل این حواس به یک اصل قابلیت برای کار”هست.

نام جون پایک هنرمند آسیایی اهل کره جنوبی است. او با انواع مدیوم ها کار کرده و به عنوان بنیانگذار هنر ویدئویی شناخته می‌شود. نام جون پایک یکی از نخستین هنرمندانی بود که در هنر خود از فناوری استفاده کرد. ایده‌های هنری او و آینده‌ای که پیش بینی کرده بود بسیار جلوتر از دوره زندگی خودش بودند. او همواره تلاش داشت هنر سطح بالا را به زندگی روزانه، نزدیک کند.

ولف واستل نقاش و مجسمه ساز آلمانی بود. او را یکی از اولین هنرمندانی می دانند که پذیرای هنرهای ویدئویی و چیدمان شد و از پیشگامان برنامه های هپنینگ آرت و جریان فولکس بود. تکنیک هایی مانند تاری و دکولاژ از ویژگی های کار او است؛ به همین ترتیب جاسازی اشیا در بتن و استفاده از دستگاه های تلویزیون در کارهای او مشاهده می شود.

ژاک لکوک، بازیگر صحنه و مربی بازیگری در فرانسه بود. وی به دلیل روش های تدریس در حوزه تئاتر فیزیکی، حرکات و میم هایش در مدرسه ای که در پاریس تاسیس کرد، شهرت داشت. لکوک از سال 1956 تا زمان مرگ بر اثر خونریزی مغزی در سال 1999 در آنجا تدریس کرد.